– Πως αισθάνεσαι που ένα μεγάλο όνειρο γίνεται πραγματικότητα;
Η χαρά που αισθάνομαι είναι απερίγραπτη. Μετά από τόσα χρόνια σκληρής δουλειάς κατάφερα να είμαι μέλος της προ Ολυμπιακής ομάδας και να βρίσκομαι στην πρόκριση όπου και κατάφερα να προκριθώ για τους ολυμπιακούς αγώνες.
– Να σε πάω λίγο ένα ταξίδι στο χρόνο… και να μου πεις για το ξεκίνημα σου πως ασχολήθηκες με το ΤΑΕΚΒΟΝΤΟ;
Το κίνητρο μου ώστε να ασχοληθώ με το Τάεκβοντο ήταν η αδερφή μου. Με την αδερφή μου έχουμε 3 χρόνια διαφορά, είναι μεγαλύτερη μου, έτσι λοιπόν βλέποντας την ν΄ ασχολείται με αυτό το άθλημα μου κίνησε το ενδιαφέρον ν΄ ασχοληθώ και εγώ. Στην αρχή βέβαια ξεκίνησα απλά για να ασχολούμαι με τον αθλητισμό και στην συνέχεια όσο περνούσαν τα χρόνια και έμπαινα περισσότερο στο αγωνιστικό κομμάτι μου άρεσε ακόμα περισσότερο
– Είσαι ιδιαίτερα μαχητική στον αγωνιστικό χώρο. Πως είναι για ένα νέο κορίτσι να ασχολείται με ένα τόσο απαιτητικό άθλημα;
θεωρώ πως δεν είναι τόσο απαιτητικό το άθλημα μου απλά σαν άθλημα. Κάθε άθλημα από την στιγμή που θ΄ αποφασίσεις ότι θέλεις να ασχοληθείς με τον πρωταθλητισμό και να κυνηγήσεις τα όνειρα σου γίνεται αυτομάτως απαιτητικό. Το σημαντικότερο είναι να θέλεις και ν΄ αγαπάς αυτό που κάνεις ώστε να έχεις και τα αποτελέσματα που θέλεις.
– Θα ήθελα να μου πεις δυο λόγια για τους αξιόλογους προπονητές , τον προπονητή σου, Νίκο Παϊταρίδη και τον αείμνηστο Β.Βαργιάμη.
Πρώτα από όλα θα ήθελα να ευχαριστήσω και τους δυο μου προπονητές που με στήριξαν όσο περισσότερο μπορούσαν. Ήταν δίπλα μου από την πρώτη μέρα, με μεγάλωσαν σαν δικό τους παιδί, όπως και κάθε άλλο παιδί του Συλλόγου. Πίστεψαν σ΄ εμένα, και πιστεύω να τους έχω δικαιώσει και να χαίρονται για εμένα.
Η «χάλκινη» Ολυμπιονίκης στους Νέους το 2018 στο Μπουένος Άιρες, Φένια Τζέλη, νίκησε την Ιρανή, Κίμια Αλιζαχέν, στο ευρωπαϊκό προΟλυμπιακό τουρνουά της Σόφιας και θα είναι παρούσα στο κορυφαίο αθλητικό ραντεβού του πλανήτη, που θα γίνει στο Τόκυο. Τι πιστεύεις ότι είχες; Ισχυρή θέληση και πίστη;
Είχα δουλέψει πολύ σκληρά τον τελευταίο 1,5 χρόνο για την πρόκριση. Με την υπόλοιπη ομάδα ταξιδεύαμε συνεχώς σε διάφορες χώρες, ώστε να προπονηθούμε όσο καλύτερα μπορούσαμε. Όταν έφτασε επιτέλους η ημέρα της πρόκρισης ήξερα πως ήταν δύσκολο, αλλά πίστεψα σ΄ έμενα και σκέφτηκα πόσο πολύ είχα δουλέψει γι΄ αυτό που τόσο καιρό περίμενα . Έτσι λοιπόν ναι, αυτό που είχα εκείνη την ημέρα ήταν ισχυρή πίστη και θέληση ώστε να διεκδικήσω την πρόκριση.