Γρηγόρης Παπαβασιλείου
Γρηγόρης Παπαβασιλείου
...είναι "γεννημένος" Sportcaster
Μετά τα σχολικά χρόνια στα Τρίκαλα και τα φοιτητικά στο τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ, του Πανεπιστημίου Αθηνών, ακολουθώντας αυτό που ήθελε από παιδί, τον Δεκέμβριο του ’96, ξεκίνησε το αθλητικό ρεπορτάζ στην τηλεόραση του ΑΝΤ1. Από το 1998 και έπειτα άρχισε την παρουσίαση του αθλητικού ένθετου στα δελτία ειδήσεων του σταθμού, καθώς και της επιτυχημένης εκπομπής «ΣΟΥΠΕΡ ΣΑΒΒΑΤΟ», που διήρκεσε μέχρι το καλοκαίρι του 2010. Μετά από 13 χρόνια μετακόμισε στην ΕΡΤ, όπου ανέλαβε την παρουσίαση της ιστορικής «ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ», ενώ παράλληλα παρουσίαζε τα αθλητικά δελτία ειδήσεων και έκανε μεταδόσεις ποδοσφαίρου και μπάσκετ σε Ελλάδα και Ευρώπη. Τα τελευταία 10 χρόνια τον βλέπουμε από τα κανάλια Novasports, με εκπομπές ποδοσφαίρου και μπάσκετ. Φέτος οδηγεί την ομάδα του μπάσκετ στην επιτυχία με την εκπομπή «Playmakers», ενώ δε λείπουν οι μεταδόσεις των κορυφαίων αναμετρήσεων ποδοσφαίρου σε Ελλάδα, Ισπανία, Γερμανία και Γαλλία. Το καλοκαίρι που μας πέρασε τον βλέπαμε από τον ΑΝΤ1 στην παρουσίαση της εκπομπής για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου, αλλά και τις μεταδόσεις του EURO. Είναι παντρεμένος και έχει αποκτήσει δυο όμορφα παιδιά.
Συνέντευξη στην Αλεξάνδρα Τάμπου
Θεωρείς ότι ήταν γραφτό ν’ ακολουθήσεις τον δρόμο της αθλητικής δημοσιογραφίας;
Ναι, γιατί αυτό ήταν το όνειρό μου από μικρό παιδί. Εκτός από τους ποδοσφαιριστές και τους μπασκετμπολίστες της εποχής που μεγάλωνα, είχα πάντα στο επίκεντρο της προσοχής μου και τους συναδέλφους που μετέδιδαν μια αναμέτρηση, την εκφορά του λόγου, τον τόνο της φωνής τους, τα πάντα. Θεωρώ λοιπόν προδιαγεγραμμένη την πορεία μου σ’ αυτό το χώρο. Ήταν αυτό που με συγκινούσε, δε γινόταν αλλιώς.
Έχεις παρουσιάσει τη μακροβιότερη αθλητική εκπομπή του ΑΝΤ1 «ΣΟΥΠΕΡ ΣΑΒΒΑΤΟ» καθώς και την ιστορική εκπομπή της ΕΡΤ «Αθλητική Κυριακή». Ποια η γεύση που σου έχει αφήσει αυτή η πορεία αλλά και η εποχή;
Όσοι κάναμε το χόμπι μας επάγγελμα είμαστε τυχεροί. Προσωπικά, έχοντας παρουσιάσει αυτά τα τεράστια brand names της ιδιωτικής και της δημόσιας τηλεόρασης, θεωρώ τον εαυτό μου διπλά τυχερό. Το «ΣΟΥΠΕΡ ΣΑΒΒΑΤΟ» ήταν σημείο αναφοράς, άνοιξε το δρόμο για πολλές εκπομπές οι οποίες υπάρχουν μέχρι και σήμερα και δυστυχώς τελείωσε άδοξα, αν και υπήρχαν οι συνθήκες να συνεχιστεί στον ANT1. Από την άλλη ακόμα και σήμερα, που η «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΚΥΡΙΑΚΗ» έχει χάσει την αίγλη της, μόνο και μόνο το σήμα αρχής ακούς και ταξιδεύεις. Διαφορετικές οι εποχές περισσότερο ρομαντικές και αθώες θα έλεγα. Σήμερα δυστυχώς στον αθλητικό χώρο υπάρχει τοξικότητα. Και οι δύο εμπειρίες ήταν πολύτιμες και τις κρατάω μέσα μου, μ’ έχουν βοηθήσει να γίνω αυτό που είμαι σήμερα.
Μεγαλώνοντας μου άρεσαν οι ποδοσφαιριστές που «μιλούσαν» στην μπάλα. O Μαραντόνα, ο Βαλντεράμα και ο Πλατινί από τους παλιότερους, ο Μπάτζιο και ο Ντελ Πιέρο από τους νεαρότερους.
Μεγάλωσες με κάποιο αγαπημένο είδωλο από τον αθλητικό χώρο;
Μεγαλώνοντας μου άρεσαν οι ποδοσφαιριστές που «μιλούσαν» στην μπάλα. Σίγουρα ο Μαραντόνα, ο Βαλντεράμα και ο Πλατινί από τους παλιότερους, ο Μπάτζιο και ο Ντελ Πιέρο από τους νεαρότερους. Οι τεχνίτες παίκτες που βρίσκουν και δίχτυα είναι ακόμη και σήμερα οι αγαπημένοι μου.
Τα τελευταία χρόνια ανήκεις στο δυναμικό της Nova. Φαίνεται ότι έχει δέσει πολύ η ομάδα σας. Παίζει ρόλο αυτό στην τηλεόραση;
Όχι απλά παίζει ρόλο, αλλά το θέμα της χημείας μεταξύ των παρουσιαστών και των συντελεστών μιας εκπομπής είναι το πλέον σημαντικό. Στα κανάλια Novasports έχω τη χαρά να συνεργάζομαι με εξαιρετικούς επαγγελματίες, με άποψη και χιούμορ. Αυτό περνάει στον κόσμο και γι’ αυτό οι περισσότεροι μας βλέπουν ως παράδειγμα καλής ομαδικής δουλειάς. Αυτό το ομάδα που λες στην ερώτηση το έχουμε κερδίσει.
Ποιο είναι το πιο περίεργο περιστατικό που σου έχει συμβεί εν ώρα δουλειάς;
Είναι αρκετά, άλλωστε είμαι σχεδόν 26 χρόνια στο χώρο. Ένα από τα πιο περίεργα ήταν στην Θεσσαλονίκη όταν φίλαθλος του Άρη θυμόταν τι είχα πει 11 χρόνια πριν σε μια εκπομπή και μου ζήτησε το λόγο. Αναγκάστηκα να γκουγκλάρω για να θυμηθώ και εγώ τι είχα πει.
Ο αθλητισμός σε μαθαίνει πολλά πράγματα, συνεργασία, ομαδικότητα, σεβασμό.
Πως είναι η δουλειά του αθλητικογράφου μες το πέρασμα των χρόνων. Τι έχει αλλάξει;
Έχουν αλλάξει πολλά πράγματα. Σκέψου ότι πλέον η είδηση σε «βρίσκει» μέσω ειδοποίησης στο κινητό σου, δε χρειάζεται καν να την ψάξεις. Η τεχνολογία έχει βοηθήσει πάρα πολύ, όπως και τα social media, τα οποία πάντως έχουν διττό ρόλο. Άλλες φορές βοηθούν και άλλες φορές καταστρέφουν. Γενικά ζούμε στην εποχή της πληροφορίας και θεωρώ ότι όσοι ασχολούνται σήμερα με τη δημοσιογραφία είναι πλήρως ενημερωμένοι.
Πως σχολιάζεις τα τελευταία δραματικά γεγονότα βίας, με το θάνατο του νεαρού φοιτητή Άλκη και φιλάθλου του Άρη;
Ό,τι και να πούμε είναι λίγο, αλλά δυστυχώς με ευχολόγια δεν αλλάζει η κατάσταση και αποδεικνύεται καθημερινά. Όταν συνέβη, για μία εβδομάδα βλέπαμε και ακούγαμε τα πάντα από υποσχέσεις μέχρι χειρονομίες καλής θέλησης. Όταν μετά απ’ αυτό το τραγικό περιστατικό έχουμε μαχαιρώματα σε αγώνες ερασιτεχνικών πρωταθλημάτων, όταν έχουμε επιθέσεις σε αθλητές ΑΜΕΑ, τότε δεν υπάρχει σωτηρία. Είμαι πολύ απογοητευμένος.
Έχεις δυο παιδιά πλέον και μια ευτυχισμένη οικογένεια. Τι θα πεις στα παιδιά σου να προσέχουν στο χώρο του αθλητισμού; Θα τα έπαιρνες μαζί σου στο γήπεδο;
Θα ήμουν ευτυχής να τους δω ν’ ασχολούνται με τον αθλητισμό, όπου και όπως θέλουν εκείνοι. Ο αθλητισμός σε μαθαίνει πολλά πράγματα, συνεργασία, ομαδικότητα, σεβασμό. Θα τους έπαιρνα ναι, αλλά στο δικό μου χώρο, τα δημοσιογραφικά εκεί που θα ένιωθα εγώ πιο ασφαλής. Τώρα για την κερκίδα είναι μεγάλη κουβέντα.
Ο χρόνος πλέον μοιράζεται ανάμεσα στην εργασία και την οικογένεια. Πόσο εύκολο είναι αυτό;
Δεν είναι καθόλου εύκολο, ιδίως τώρα που μεγαλώνουν τα παιδιά. Ο Βασίλης είναι τριών ετών και είναι μέσα στην ενέργεια, ενώ και ο μικρός έχει τις δικές του ανάγκες. Με το δικό μου ωράριο και χωρίς βοήθεια, αφού οι οικογένειες βρίσκονται στα Τρίκαλα, καταλαβαίνεις ότι είναι δύσκολα. Πάλι καλά που η Χριστίνα είναι υπερ-ήρωας.
Μέσα στην γενικότερη ανασφάλεια της πανδημίας και τώρα του πολέμου, πως το αντιμετωπίζεις όλο αυτό; Πως αποφορτίζεσαι;
Οι στιγμές με τους οικείους σου, η αγκαλιά των παιδιών σου και της γυναίκας σου είναι αυτές που σε βοηθούν να αντέξεις τη σκληρή πραγματικότητα και παράλληλα να δούμε πόσο τυχεροί είμαστε. Καμιά φορά παγιδευόμαστε στο μικρόκοσμό μας και δίνουμε σημασία σε πράγματα που δεν είναι τόσο σημαντικά. Πρέπει πάντα να βλέπουμε τη μεγαλύτερη εικόνα.
Αγαπημένος προορισμός τα Τρίκαλα να υποθέσουμε; Πως βλέπεις την πόλη μας με το πέρασμα των χρόνων;
Τα Τρίκαλα είναι η πατρίδα μου, όχι απλά ένας αγαπημένος προορισμός. Ο Δήμαρχος και συμμαθητής μου Δημήτρης Παπαστεργίου, με τη δική του ομάδα και την εμπιστοσύνη των δημοτών, έχει καταφέρει να μετατρέψει την πόλη μας σε μια σύγχρονη και γεμάτη καινοτομίες πόλη. Σε γεμίζει περηφάνια να λες είμαι από τα Τρίκαλα και να βλέπεις τον απέναντί σου να σε κοιτάζει με θαυμασμό.
Ένα όνειρο που δεν έχει εκπληρώσει ακόμη ο Γρηγόρης Παπαβασιλείου;
Η καθημερινότητα είναι σκληρή για τους περισσότερους από μας, με τις συνθήκες να μην είναι και οι καλύτερες δυνατές. Άρα δε θέλω να μιλήσω για όνειρα, αλλά θα ευχηθώ να έχουμε όλοι την υγεία μας και να έχουμε όσο περισσότερες στιγμές ευτυχίας μπορούμε.