Γυναίκες και Σώματα Ασφαλείας
Το Πυροσβεστικό Σώμα πού εκτείνεται σ΄ όλη την επικράτεια της χώρας, έχει ως αποστολή την ασφάλεια και την προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών αλλά και του κράτους, καθώς και του δασικού πλούτου και φυσικού περιβάλλοντος της χώρας από τους κινδύνους των πυρκαγιών, των θεομηνιών και άλλων φυσικών καταστροφών. Οι άνθρωποι που υπηρετούν στο Πυροσβεστικό Σώμα είναι άντρες και γυναίκες και πραγματικά δίνουν καθημερινά τον καλύτερό τους εαυτό, με έντονο το αίσθημα αυτοθυσίας στην μάχη με την πύρινη λαίλαπα. Η χώρα μας έζησε τραγικά περιστατικά λόγω πυρκαγιών, όπου εκατοντάδες Πυροσβέστες με επίγεια και εναέρια μέσα ρίχνονταν με αυτοθυσία στη μάχη με τις φλόγες για να σταματήσουν την πύρινη λαίλαπα και να σώσουν ανθρώπινες ζωές αλλά και ό,τι έχει απομείνει από τις καμένες περιοχές.
Μπαρέκα Κασσιανή
Αξιωματικός Πυροσβεστικής
Συνέντευξη στην Αλεξάνδρα Τάμπου
Γιατί επιλέξατε το επάγγελμα του Πυροσβέστη;
Ονομάζομαι Μπαρέκα Κασσιανή και είμαι Αξιωματικός Γενικών Καθηκόντων του Πυροσβεστικού Σώματος. Υπηρετώ στην Π.Υ. Τρικάλων και φέρω τον βαθμό του Υποπυραγού. Επίσης είμαι πτυχιούχος Φυσικής Αγωγής, παντρεμένη και μητέρα τριών παιδιών. Η ενασχόληση μου λοιπόν με τον αθλητισμό από μικρή ηλικία και οι μετέπειτα σπουδές μου στην Γυμναστική Ακαδημία μου δημιούργησε την επιθυμία να θέλω να εργαστώ σ΄ ένα Σώμα Ασφαλείας. Συγκεκριμένα επέλεξα το Πυροσβεστικό Σώμα καθώς με γοήτευε ο δυναμισμός και το αίσθημα της προσφοράς στο συνάνθρωπο.
Mε τα τελευταία γεγονότα πυρκαγιών στη χώρα μας έγινε ευρέως γνωστό το πόσο σημαντικό είναι να είσαι δίπλα στο κοινωνικό σύνολο, αψηφώντας ακόμη και τη ζωή του ένας Πυροσβέστης.
Ανέκαθεν το επάγγελμα του Πυροσβέστη εμπεριείχε κινδύνους. Η διαρκής εκπαίδευση όμως κάνει τον Πυροσβέστη ικανό να ανταπεξέλθει στις αντίξοες συνθήκες κάτω από τις οποίες καλείται να εργαστεί και τους κινδύνους που μπορεί να προκύψουν κατά την διάρκεια ενός συμβάντος.
Πόσο εύκολο είναι για μια γυναίκα να βρίσκεται σε κάποιο Σώμα Ασφαλείας; Γίνεται εξίσου αποδεκτή από τους υπόλοιπους άντρες συναδέλφους;
Όταν υπάρχει σεβασμός και επαγγελματική συμπεριφορά απ΄ όλους είτε πρόκειται για άντρα είτε για γυναίκα δεν δημιουργείται πρόβλημα στο εργασιακό και συναδελφικό περιβάλλον. Η απόδοση στην εργασία θα πρέπει να είναι ίδια απ΄ όλους ανεξάρτητου φύλλου, ώστε να μην δημιουργούνται προστριβές. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό στην δουλειά μας γιατί λειτουργούμε και επιχειρούμε πάντα ως ομάδα και όχι ως μονάδα.
Μπορείτε να μας περιγράψετε μια καθημερινή μέρα εργασίας;
Με την ανάληψη υπηρεσίας γίνεται η πρωινή αναφορά προκειμένου να διαπιστωθεί αν όλοι όσοι είναι ορισμένοι στις εξόδους είναι παρόντες. Μετά το πέρας της αναφοράς όλα τα πληρώματα ελέγχουν τον μηχανολογικό εξοπλισμό, οι οδηγοί τα οχήματα και οι μάχιμοι τον εξοπλισμό που βρίσκεται μέσα σ΄ αυτά. Μόλις τελειώσει ο έλεγχος αναμένουμε στην υπηρεσία και όταν έχουμε συμβάν ο τηλεφωνητής ειδοποιεί την βάρδια πατώντας το κουδούνι ώστε να φύγει το όχημα με το πλήρωμα που είναι ορισμένο. Τα συμβάντα στα οποία καλούμαστε να επιχειρήσουμε κατά την διάρκεια του 24ωρου μπορεί να είναι για κατάσβεση πυρκαγιάς, για εγκλωβισμούς, για διασώσεις σε τροχαία, για αντλήσεις και γενικά ότι μπορεί να προκαλέσει κίνδυνο στην ανθρώπινη ζωή και περιουσία.
Όταν υπάρχει σεβασμός και επαγγελματική συμπεριφορά απ΄όλους είτε πρόκειται για άντρα είτε για γυναίκα δεν δημιουργείται πρόβλημα στο εργασιακό και συναδελφικό περιβάλλον.
Θεωρείτε ότι θα ήταν καλό να υπάρχουν περισσότερες γυναίκες στα Σώματα Ασφαλείας; Και αν ναι γιατί;
Στο δικό μας επάγγελμα υπάρχουν συγκεκριμένα κριτήρια όσον αφορά τις αθλητικές δοκιμασίες, το ύψος και τις ψυχοτεχνικές δοκιμασίες. Εάν και εφόσον τα πληρούν φυσικά και θα μπορούσαν οι γυναίκες να είναι περισσότερες.
Μια γυναίκα Πυροσβέστης έχει την ίδια αντιμετώπιση από τον κόσμο μ’ έναν άντρα Πυροσβέστη;
Από προσωπική εμπειρία θα σας πω ότι μία γυναίκα Πυροσβέστης τυγχάνει κάποιες φορές καλύτερη αντιμετώπιση και από έναν άντρα Πυροσβέστη από τον κόσμο και αυτό οφείλεται στην δυσκολία του επαγγέλματος μας. Μετά το πέρας του συμβάντος κάποιοι πολίτες νιώθουν ότι πρέπει να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους με κάποιο τρόπο γιατί θεωρούν ότι η γυναίκα Πυροσβέστης κάνει την υπέρβαση ενώ για τον άντρα Πυροσβέστη το θεωρούν δεδομένο. Οπότε άλλοτε απολαμβάνεις φιλοφρονήσεις και άλλοτε θέλουν να σε περιποιηθούν προσφέροντας απλά ένα ποτήρι νερό. Αγαπάω πολύ την δουλειά μου… Η χαρά και η ευγνωμοσύνη που εισπράττουμε από τους πολίτες ειδικά όταν όλα εξελίσσονται καλά δεν περιγράφονται με λέξεις!
Αρετή Πάνου
Αρχιπυροσβέστρια
Γιατί επιλέξατε το επάγγελμα του Πυροσβέστη;
Θα σας φανεί λίγο περίεργο αλλά νομίζω ότι αυτό με επέλεξε! Και το αναφέρω, διότι πριν 23 χρόνια που ορκίστηκα ως Πυροσβέστρια, λίγα πράγματα ήταν γνωστά γι’ αυτό το επάγγελμα. Ειδικά ως προς το τί μπορεί μια γυναίκα να καταφέρει μέσα σ΄ αυτό. Κατάλαβα όμως από την πρώτη στιγμή ότι πρόκειται για ένα επάγγελμα προσφοράς και… αρκετής περιπέτειας. Ένας διαρκής “ειρηνικός“ πόλεμος με τη φωτιά, την παροχή βοήθειας και την ανακούφιση των πολιτών μέσα από δυσάρεστα περιστατικά.
Mε τα τελευταία γεγονότα πυρκαγιών στη χώρα μας έγινε ευρέως γνωστό το πόσο σημαντικό είναι να είσαι δίπλα στο κοινωνικό σύνολο, αψηφώντας ακόμη και τη ζωή του ένας Πυροσβέστης.
Ναι σίγουρα και όχι μόνο μετά τις φετινές πυρκαγιές αλλά μετά από κάθε μεγάλο συμβάν που απασχολεί την επικαιρότητα. Κακά τα ψέματα, η τηλεοπτική ή η δημοσιογραφική προβολή ενός συμβάντος μπορεί σε μεγάλο βαθμό ν΄ αποτυπώσει το ρόλο ενός Πυροσβέστη στη διαχείριση του, τον επαγγελματισμό, την προσφορά στον πολίτη, την αυτοθυσία του. Γνωρίζω όντως οτι συνάδελφοι μου έχουν πραγματικά ρισκάρει τη σωματική τους ακεραιότητα σε συμβάντα η απλά έχουν υπερβεί κατά πολύ τα όρια τους.
Πόσο εύκολο είναι για μια γυναίκα να βρίσκεται σε κάποιο Σώμα Ασφαλείας; Γίνεται εξίσου αποδεκτή από τους υπόλοιπους άντρες συναδέλφους;
Καθόλου εύκολο. Πιστεύω ότι θα προσπαθώ πάντα γι’ αυτό. Οι δυσκολίες για μια γυναίκα στα Σώματα Ασφαλείας έχουν να κάνουν περισσότερο με τη φυσική κατάσταση, τη σωματική δύναμη, τις δυσμενείς συνθήκες εργασίας σ΄ εξωτερικό χώρο και τα πολλές φορές εξαντλητικά ωράρια. Όταν μπήκαν οι πρώτες γυναίκες στο Πυροσβεστικό Σώμα το 1996, αντιμετωπίστηκαν ως ισότιμες. Πιστεύω οτι σ΄ αυτό έπαιξε ρόλο οτι είμασταν μαζί άντρες – γυναίκες στις Πυροσβεστικές Σχολές ως Δόκιμοι, οπότε μετά στις Υπηρεσίες συνεχίζαμε το ίδιο. Μοναδική εξαίρεση αποτελούν ίσως κάποιοι παλαιότεροι συνάδελφοι που μπορεί να τους φάνηκε λίγο περίεργη η “εισβολή “ των γυναικών στο Σώμα αλλά στην πορεία αλλάξαν και αυτοί. Θέλει προσπάθεια να σ΄ αποδεχτούν. Χρειάζεται να έχεις ομαδικό πνεύμα. Εγωισμοί και αυτοπροβολή δεν χωράνε στο επάγγελμα του Πυροσβέστη.
Η πραγματική ευγένεια και ο επαγγελματισμός κάνουν τον πολίτη να νιώθει ασφαλής και όχι το φύλο.
Μπορείτε να μας περιγράψετε μια καθημερινή μέρα εργασίας;
Μια τυπική ανάληψη υπηρεσίας 24ωρου ως μάχιμη, περιλαμβάνει τον ορισμό μας σε Πυροσβεστική έξοδο, δηλαδή σε όχημα ανάλογα με το είδος συμβάντος. Υπάρχουν έξοδοι πυρκαγιάς, παροχής βοήθειας, εγκλωβισμών, δασικών περιπολικών, κ.α. Αναλαμβάνουμε υπηρεσία στις 07:30 το πρωί και τελειώνουμε την ίδια ώρα το επόμενο πρωί. Αν έχουμε συμβάν που μπορεί να κρατήσει περισσότερο, εννοείται οτι συνεχίζουμε πέρα από τη συγκεκριμένη ώρα, αν και τις περισσότερες φορές γίνεται αλλαγή του προσωπικού. Διαβιώνουμε εντός του Σταθμού ολόκληρο το 24ωρο εκτός αν τα συμβάντα απαιτήσουν αλλιώς. Τους καλοκαιρινούς μήνες για παράδειγμα η παραμονή ενός πυροσβέστη στο Σταθμό είναι ελάχιστη!
Θεωρείτε ότι θα ήταν καλό να υπάρχουν περισσότερες γυναίκες στα Σώματα Ασφαλείας; Και αν ναι γιατί;
Δεν είμαι πολύ σίγουρη οτι θα έπρεπε να υπάρχουν περισσότερες γυναίκες στο Σώμα. Εφόσον έχουν τις ίδιες ευκαιρίες και τα ίδια κριτήρια με τους άνδρες σημαίνει ότι είναι αυτές που πρέπει να είναι.
Μια γυναίκα Πυροσβέστης έχει την ίδια αντιμετώπιση από τον κόσμο μ’ έναν άντρα Πυροσβέστη;
Όχι πάντα, αλλά αυτό είναι απόλυτα κατανοητό. Ο κόσμος τείνει να είναι κάποιες φορές δύσπιστος όταν βλέπει να έρχεται στο συμβάν μια Πυροσβέστρια. Αναρωτιέται αν θα καταφέρει να τον βοηθήσει. Επειδή όμως είναι μια ομαδική δουλειά και όλους μας ενδιαφέρει να κάνουμε το καλύτερο, δεν χρειάζεται να νιώθει τέτοιες ανασφάλειες. Μου έχουν συμβεί και αστεία περιστατικά αντιμετώπισης από πολίτες. Μπορώ να πω όμως, μετά από τόσα χρόνια, ότι τα περισσότερα σχόλια από τον κόσμο, ως γυναίκα Πυροσβέστης, ήταν ενθαρρυντικά. Ήταν σχόλια θαυμασμού, ευγνωμοσύνης, αλληλεγγύης και αυτό είναι που κρατάω. Έχω διαπιστώσει οτι η παρουσία μιας γυναίκας όσο απαιτητικό ή δυσάρεστο μπορεί να είναι ένα συμβάν, συνήθως ηρεμεί τα πνεύματα και μειώνει την ένταση. Πιστεύω ότι η πραγματική ευγένεια και ο επαγγελματισμός κάνουν τον πολίτη να νιώθει ασφαλής και όχι το φύλο.