Κατερίνα Παπακώστα & Χριστίνα Παλιούρα

Η κόρη μου είναι αναμφίβολα το σημαντικότερο “επίτευγμα” στη ζωή μου. Ένα δώρο Θεού στην κυριολεξία για εμένα και τον σύζυγό μου, όπως άλλωστε είναι κάθε παιδί για τους γονείς του. Άργησε λίγο βέβαια, να έρθει στη ζωή μας, αλλά από την πρώτη στιγμή την γέμισε φως…

Η σχέση μου με την Χριστίνα είναι πολύ δυνατή. Διαμορφώθηκε μέσα στο πέρασμα των χρόνων και σμιλεύθηκε πολύπλευρα και πολύ προσεκτικά, κάτω από δύσκολες πολλές φορές συνθήκες , το αποτέλεσμα όμως με κάνει σήμερα να νιώθω , ότι μάλλον καλά τα καταφέραμε μέχρι στιγμής…

Λένε ότι μοιάζουμε σαν δυο σταγόνες νερό, ο σύζυγός μου έχει κάποιες ενστάσεις βέβαια για αυτό….το σίγουρο όμως είναι, ότι είμαστε και οι δύο πολύ έντονες προσωπικότητες. Τσακωνόμαστε και αγαπιόμαστε , διαφωνούμε και συμφωνούμε, το σημαντικότερο όμως προσπαθούμε , να ξεχνάμε στην σχέση μας τους τυπικούς ρόλους μητέρας και κόρης και να δοκιμάζουμε το αυθόρμητο μιας “good enough” ανακουφιστικής σχέσης.
Την πέταξα στα βαθιά από την πρώτη στιγμή, δεν της χαρίστηκα και δεν μου χαρίστηκε ποτέ και αναμφισβήτητα αποτελεί την πιο αυστηρή κριτή μου , με μια ωριμότητα όμως και μια συγκροτημένη σκέψη δυσεύρετη, θα τολμούσα να πω για την ηλικία της.

Πεισματάρα , εργατική και ασυμβίβαστη δίνει από μικρό παιδί τους δικούς της αγώνες , τις δικές της μάχες , άλλοτε κερδίζει ,άλλοτε όχι , όμως δεν την φοβήθηκα πραγματικά ποτέ.. Πατάει γερά τα πόδια της στη γη , έχει το βλέμμα στραμμένο στα δικά της όνειρα και ξέρει πολύ καλά , πως εγώ θα είμαι για αυτήν πάντα εκεί, να την στηρίζω σε όποια επιλογή και αν κάνει στην ζωή της, γιατί πολύ απλά την αγαπώ με όλη την δύναμη της ψυχής μου…