Μαρίνα Γιώτη & Βάια Κρομμύδα

Την μέρα που γεννήθηκε της χάρισα την καρδιά μου για πάντα και από τότε χτυπά στο δικό της στήθος.

Στις χαρές, στις λύπες, στις νίκες και στις ήττες βρίσκομαι μαζί της. Χαίρομαι με κάθε γέλιο και πονώ με κάθε πίκρα. Φωτίζεται ή διαλύεται η διάθεσή μου με μια της φράση. Είναι η μεγάλη αγάπη της ζωής μου, αλλά εκείνη είναι στην εφηβεία και δεν το καταλαβαίνει. Είναι η εποχή που τα κάνω όλα λάθος. Όμως κάνω υπομονή. Ξέρω ότι θα ξημερώσει μια μέρα, ίσως μετά από πολλά χρόνια, που θα καταλάβει. Θα νιώσει αυτή την αγάπη για τα δικά της παιδιά και όλα όσα μοιραστήκαμε, όλα όσα είμαστε, θα αποκτήσουν άλλο νόημα. Θα βαφτούν με άλλο χρώμα, το χρώμα μιας αγάπης που δεν περιγράφεται. Εύχομαι μονάχα να είμαι εκεί να την χαρώ. Η καρδιά μου σίγουρα θα ‘ναι, γιατί δεν θα της επιτρέψω ποτέ να φύγει από κοντά της.