Ματίνα Τσαρουχά

Ένα αστέρι με Τρικαλινή καταγωγή γεννιέται!

Το θαυμασμό όλων έχει αποσπάσει η νεαρή Τρικαλινή σοπράνο Ματίνα Τσαρουχά, που καταχειροκροτήθηκε τόσο στο Γκαλά Όπερας που έγινε στο Θέατρο του Φρουρίου προς τιμήν του Δημήτρη Καβράκου, όσο και στις μουσικές σκηνές όπου εμφανίζεται. Κατέπληξε το κοινό που είχε την ευκαιρία να θαυμάσει το ταλέντο της και έδειξε ότι είναι ένα από τα ανερχόμενα αστέρια της Όπερας. Η εξαιρετική τεχνική της, η σπάνια ποιότητα της φωνής της και η άρτια σκηνική της παρουσία, της επιτρέπουν να προσδοκά ένα λαμπρό μέλλον. Από πολύ μικρή η σοπράνο Ματίνα Τσαρουχά έχει κάνει δυναμικά τα πρώτα της βήματα στο κλασικό τραγούδι, χαρακτηρίζοντας τη σχέση της μαζί του ως «κεραυνοβόλο έρωτα». Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές της στην Ελλάδα, πέτυχε την εισαγωγή της με υποτροφία, σ΄ ένα από τα πιο διάσημα μουσικά Πανεπιστήμια της Ευρώπης, το Guildhall School of Music & Drama του Λονδίνου. Λίγο πριν αναχωρήσει για την Αγγλία τη συναντήσαμε για να γνωριστούμε καλύτερα!

Συνέντευξη στην Αλεξάνδρα Τάμπου

Με την Κρατική Ορχήστρα της ΕΡΤ-Μαέστρος ο Μιχάλης Οικονόμου

Θα ήθελα καταρχήν να σας ευχαριστήσω πολύ γι’ αυτή την συνέντευξη που είναι και η πρώτη μου. Είναι μια ευκαιρία για ΄μένα να μιλήσω για την όπερα που τόσο αγαπώ, γι΄ αυτούς που με βοήθησαν και κυρίως τον κο. Δημήτρη Καβράκο που είναι ο μέντοράς μου.
Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με την κλασική μουσική;
Μπορώ να πω ότι είμαστε μια οικογένεια που αγαπάει τις τέχνες. Οι γονείς μας εκτός από τις γνώσεις που πήραμε, φρόντισαν εξίσου και για την μύηση μας στην τέχνη. Οπότε ήταν αυτονόητο να πάω σε ωδείο. Από πολύ μικρή ηλικία έκανα μαθήματα πιάνου και θεωρίας στο ωδείο Κολόβα. Πάντα άκουγα όλα τα είδη μουσικής, όμως η κλασική μουσική είναι αυτή που με μάγευε. Καθόμουν με τις ώρες και παρακολουθούσα συναυλίες κλασικής μουσικής στην τηλεόραση. Εκεί άκουσα για πρώτη φορά άριες που λατρεύω τώρα να τραγουδώ. Να σας πω όμως ότι και Λάτιν τραγουδάω και Ελληνικά, τα οποία και χορεύω πολύ με κάθε ευκαιρία!! Μάλιστα το διάστημα που ζούσα στην Αθήνα ήμουν “tumbao” instractor στην ομάδα του Pedro Santana.
Είχες από μικρή αυτό το ταλέντο που λένε στην μουσική. Απ΄ ότι γνωρίζουμε είσαι ένα ταλαντούχο κορίτσι με έφεση και στην ζωγραφική. Πως προέκυψε η ενασχόληση σου; Ποιος ανακάλυψε το θησαυρό που έχεις τη φωνή σου;
Η αλήθεια είναι ότι μαζί με τη μουσική, τον περισσότερο χρόνο τον αφιέρωνα στα εικαστικά. Είχα την τύχη να έχω δάσκαλο τον κο. Ηλία Κοτσίρα, ο οποίος με βοήθησε πολύ ν΄ αντιληφθώ τον κόσμο των Εικαστικών Τεχνών. Άλλωστε όλες οι τέχνες συνδέονται μεταξύ τους. Αποτέλεσμα της αγάπης μου για τα εικαστικά και της δουλειάς που έκανα στο εργαστήρι του κου. Κοτσίρα, ήταν η εισαγωγή μου στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών σε ηλικία 15 ετών. Η ενασχόλησή μου με το τραγούδι προέκυψε όταν στο γυμνάσιο σ΄ ένα “project” η καθηγήτρια μου κα. Πόπη Μαγαλιού μου έδωσε να πω ένα διασκευασμένο τραγούδι της Rihanna. Στην προετοιμασία που έκανα στο ωδείο κατάλαβαν αμέσως ότι η φωνή μου είναι για κλασικό τραγούδι. Μου έδωσαν να πω κάτι από το «Φάντασμα της Όπερας» και εκεί ήρθε ο κεραυνοβόλος έρωτας για την όπερα. Αυτό ήταν! Μια μεγάλη περιπέτεια μόλις είχε αρχίσει. Γιατί όταν μιλάμε για όπερα, μιλάμε για ένα είδος πάρα πολύ απαιτητικό και με μια διαδρομή προετοιμασίας που ξεφεύγει από τα όρια της πόλης μας αλλά και της χώρας μας όπως σύντομα καταλάβαμε… Σκεφτείτε ότι την τάξη της τρίτης λυκείου την παρακολούθησα στο 15ο Λύκειο Κυψέλης, επειδή είχα μετακομίσει και έμενα μόνη μου στην Αθήνα, ώστε να είμαι κοντά σ΄ επαγγελματίες της όπερας.
Η οικογένεια σου σ΄ ενθάρρυνε να ακολουθήσεις αυτό το μονοπάτι;
Οι γονείς μου έβλεπαν πάντα τις κλίσεις σ΄ εμένα και τον αδερφό μου, φρόντιζαν να δοκιμάζουμε τα πάντα και μας υποστηρίζαν σ’ αυτό που μας ταιριάζει. Με τον ίδιο τρόπο που μ΄ ενθάρρυναν στο να εξελίσσομαι στον χώρο των Εικαστικών Τεχνών, έκαναν τα πάντα για να με βοηθήσουν όταν διαπιστώσαμε ότι υπάρχει το υπόβαθρο για το κλασικό τραγούδι. Αφού βεβαιώθηκαν ότι μπορώ να το προσπαθήσω και ότι αυτό είναι που θέλω να κάνω στη ζωή μου με στηρίζουν διαρκώς. Με δυσκολίες, με στενοχώριες αλλά και με μεγάλες χαρές. Και έχουμε δρόμο….
Η γνωριμία σου και η επαφή που έχεις με τον Τρικαλινό βαθύφωνο Δημήτρη Καβράκο ήταν καθοριστική πιστεύεις για την πορεία σου;
Απ’ την πρώτη στιγμή που ξεκίνησα να μπω σ΄ αυτό το μονοπάτι γνωρίζαμε ότι υπάρχει ένας διάσημος Τρικαλινός βαθύφωνος, ο Δημήτρης Καβράκος. Αλλά το θεωρούσαμε απίθανο να τον συναντήσουμε. Ευτυχώς για μένα ο Σύλλογος Φίλων Μουσικής Τρικάλων, διοργάνωσε ένα master class με δάσκαλο τον κο. Καβράκο. Εκεί συνάντησα αυτόν τον καταπληκτικό άνθρωπο και σπουδαίο Δάσκαλο. Η συγκίνησή μου ήταν μεγάλη! Καταλαβαίνετε, πώς ήταν να συναντώ έναν άνθρωπο που «όργωσε» τα θέατρα του κόσμου και που υπήρξε μόνιμος συνεργάτης για τριάντα δύο χρόνια της Metropolitan όπερας της Νέας Υόρκης. Έδειξε ότι πιστεύει σ΄ εμένα και με παρότρυνε να ασχοληθώ με την όπερα. Αυτή η συνάντηση στα 16 μου χρόνια καθόρισε τα πάντα! Από τότε μέχρι και σήμερα είναι ο άνθρωπος που με στηρίζει μουσικά, πνευματικά, ψυχικά και φυσικά στην τεχνική του Λυρικού τραγουδιού που είναι το παν στον χώρο μας. Είμαι ευλογημένη που τον γνώρισα και που τον έχω δίπλα μου κάθε στιγμή.

Ευτυχώς για μένα ο Σύλλογος Φίλων Μουσικής Τρικάλων, διοργάνωσε ένα master class με δάσκαλο τον κο. Καβράκο. Εκεί συνάντησα αυτόν τον καταπληκτικό άνθρωπο και σπουδαίο Δάσκαλο. Η συγκίνησή μου ήταν μεγάλη!

Τι είναι αυτό που σ΄ αγγίζει περισσότερο στην κλασική μουσική;
Όποιος ασχολείται με την κλασική μουσική θα έλεγα ότι βλέπει τα πράγματα διαφορετικά. Είναι κρίμα που στην Ελλάδα είναι τόσο παρεξηγημένη. Δε λέω καλά και τα λαϊκά, τα ποπ και τα ροκ, αλλά καθόλου κλασική μουσική; Πηγαίνοντας σε διάφορες πόλεις του εξωτερικού, Μιλάνο, Βιέννη, Βερολίνο αλλά και στο Λονδίνο που ζω, συναντώ νέους απ΄ όλα τα μέρη της γης. Πιστέψτε με παντού η κλασική μουσική είναι κομμάτι της ζωής τους από πολύ μικρή ηλικία. Και όλοι θα έχουν κάνει κάποιο μουσικό όργανο ή θα έχουν περάσει από κάποια χορωδία.
Στην Ελλάδα υπάρχουν ευκαιρίες για τους νέους που ασχολούνται με την όπερα; Πώς βλέπεις τα πράγματα από μέσα;
Κοιτάξτε, ο χώρος της όπερας και μάλιστα όταν ασχολείσαι σοβαρά είναι πάρα πολύ δύσκολος. Χρειάζεται προσήλωση, πάρα πολύ μελέτη, υψηλή μουσική κατάρτιση, να ξέρεις πολύ καλά Ιταλικά, Γερμανικά, Γαλλικά και να μπορείς να δουλεύεις όλες τις γλώσσες της όπερας. Eπίσης καλή φυσική κατάσταση και πειθαρχημένη ζωή. Γενικότερα είναι περίπου όπως η ζωή κάποιου που κάνει πρωταθλητισμό. Άρα πρέπει ν΄ αγαπάς πάρα πολύ αυτό που κάνεις και να είσαι σε θέση να κάνεις θυσίες. Χωρίς τους κατάλληλους ανθρώπους όμως δίπλα σου να σ΄ εκπαιδεύουν σωστά, δεν γίνεται τίποτα. Το να κάνεις καριέρα από την άλλη είναι θέμα ικανότητας και γνώσεων, αλλά και άλλων παραγόντων και συγκυριών. Η αλήθεια είναι πάντως ότι περισσότερες ευκαιρίες και μεγαλύτερη υποστήριξη έχει ένας Λετονός ή μία Πολωνή ή οι Ασιάτες στη χώρα τους, παρά ένας νέος στην Ελλάδα.

Πόσο συνυφασμένη είναι η μουσική έκφραση με την υποκριτική, δεδομένου ότι οι άριες που ερμηνεύεις προέρχονται από όπερες;
Πράγματι έτσι είναι. Η όπερα δεν είναι μόνο τραγούδι και μουσικές ικανότητες, είναι και θέατρο. Μια συνεχόμενη μουσική έκφραση του ρόλου. Δεν γίνεται να είσαι η «Βιολέτα», να πεθαίνεις στη σκηνή και να μην το δείχνεις. Ή να λιώνεις ως «Σουζάνα» για τον αγαπημένο σου «Φίγκαρο» και να μην φαίνεται στα μάτια σου. Άρα χωρίς ερμηνευτικές ικανότητες μπορεί εύκολα να κοπείς από κάποια οντισιόν για παράδειγμα. Άλλωστε ένας επιπλέον λόγος που επέλεξα την σχολή που τελειώνω φέτος, το Guildhall, είναι ότι φημίζεται για το μεγάλο βάρος που δίνει στη θεατρική εκπαίδευση.
Τί θεωρείς μεγαλύτερη πρόκληση στο συγκεκριμένο είδος που έχεις επιλέξει;
Ο δάσκαλός μου ο κος. Καβράκος, μου λέει ότι μπορώ ν΄ αντιμετωπίσω οποιαδήποτε πρόκληση και μου επιτρέπει και με παροτρύνει να κάνω ό,τι όνειρα θέλω. Επειδή όμως βλέπω την πολύ μεγάλη προσπάθεια που απαιτείται μέχρι να φτάσω εκεί, δουλεύω καθημερινά σκληρά. Εμπλουτίζω το ρεπερτόριό μου όσον το δυνατόν περισσότερο, βελτιώνω συνεχώς την τεχνική μου και έχω ως πρώτο στόχο να βρεθώ σε μια μεγάλη θεατρική σκηνή.

Σ΄ όλους αρέσει η τέχνη σαν έννοια, αλλά ελάχιστοι ασχολούνται μ΄ αυτή. Η αλήθεια είναι ότι δεν νοιάζονται καταρχήν αυτοί που οργανώνουν την παιδεία μας, που είναι το βασικό. Από που ένα παιδί να γνωρίσει την τέχνη;

Πιστεύεις ότι στην Ελλάδα του σήμερα η τέχνη έχει παραγκωνισθεί;

Εντελώς! Σ΄ όλους αρέσει η τέχνη σαν έννοια, αλλά ελάχιστοι ασχολούνται μ΄ αυτή. Η αλήθεια είναι ότι δεν νοιάζονται καταρχήν αυτοί που οργανώνουν την παιδεία μας, που είναι το βασικό. Από που ένα παιδί να γνωρίσει την τέχνη; Από το διαδίκτυο ή από την τηλεόραση; Πουθενά δεν υπάρχει! Μόνο αν κάποιος γονιός ενδιαφερθεί και μυήσει τα παιδιά του σ΄ αυτή. Εδώ μου είχε πει καθηγητής μέσα στη 2α τάξη του λυκείου μπροστά σ΄ όλους τους συμμαθητές, ότι με το επάγγελμα που διάλεξα θα βγω με το δίσκο στο δρόμο… Πιστεύω ότι η τέχνη μας κάνει καλύτερους ανθρώπους και βοηθάει σε ό,τι δουλειά και αν κάνουμε. Εδώ θα πρέπει να συγχαρώ το Δήμο μας που στηρίζει τις τέχνες και που τόλμησε και παρουσίασε για τρίτη φορά κοντσέρτο όπερας. Και βέβαια να πω ένα μεγάλο μπράβο στους συμπολίτες μας που γεμίζουν κάθε φορά το θέατρο.

Πηγαίνεις σε μουσικές παραστάσεις; Είδες κάτι πρόσφατα που να σ’ ενθουσίασε;

Έχω πάει σε πάρα πολλές μουσικές παραστάσεις. Όταν είμαι στην Ελλάδα πηγαίνω σ΄ όλες τις παραγωγές της Λυρικής. Φυσικά έχω παρακολουθήσει πολλές καλές παραστάσεις στο Λονδίνο, αλλά και σ΄ όποια πόλη βρεθώ πάντα επιδιώκω να πάω σε κάποιο θέατρο. Άλλωστε η Ευρώπη είναι γεμάτη από σκηνές όπερας. Για ΄μένα εκτός από απόλαυση, μια παράσταση είναι άλλο ένα σχολείο. Γιατί βλέπεις εν δράση σπουδαίους καλλιτέχνες και μαθαίνεις πολλά απ΄ αυτούς. Και ναι! Φέτος άκουσα και είδα από κοντά την Άννα Νετρέμπκο στο Καλλιμάρμαρο! Η Νετρέμπκο είναι Ρωσίδα και είναι η πιο διάσημη ενεργή σοπράνο. Μάλιστα «τρύπωσα» και στις πρόβες και τη χάζευα με τις ώρες…

Πως είναι η ζωή σου στο Λονδίνο; Θα είσαι πλέον πολίτης του κόσμου επιλέγοντας να ασχοληθείς επαγγελματικά με την κλασική μουσική;
Το Λονδίνο είναι γνωστό ότι είναι μια από τις Μητροπόλεις του κόσμου και είναι υπέροχο να ζεις σ΄ αυτό. Μιλάμε για μια πολυπολιτισμική πόλη που έχει καταφέρει σε γενικές γραμμές ν΄ αφομοιώσει όλες τις φυλές. Μάλιστα έχω την τύχη να μένω σ΄ ένα διαμέρισμα που έχει θέα όλο το Λονδίνο. Αν και υπάρχουν οι γνωστές περιοχές της πόλης, εγώ προτιμώ να πηγαίνω σε κάτι απίθανα μέρη που δεν είναι και τόσο διάσημα. Μπορείς να διασκεδάσεις μ΄ όποιο τρόπο θέλεις. Έχει απίστευτες γκαλερί, θέατρα, μουσικές σκηνές, κλαμπ, γενικά μπορείς να βρεις κάθε τάση σε κάθε τι. Είναι υπέροχα. Το Πανεπιστήμιο σου παρέχει τα πάντα!! Βρίσκεται στο κέντρο του Λονδίνου, με πολύ ωραίες εγκαταστάσεις. Ειδικά η σύγχρονη πτέρυγα, το Milton Court, που κάνουμε και τις παραστάσεις είναι απίστευτη. Μιλάμε για έναν πολυχώρο που περιλαμβάνει από καφέ και εστιατόριο μέχρι στούντιο για δωρεάν βιντεοσκόπηση – ηχογράφηση. Είναι ανοικτό και τα Σαββατοκύριακα από τις 8.00 το πρωί μέχρι τις 10.00 το βράδυ. Μπορείς να κλείσεις αίθουσα σ΄ όποια ώρα θες και να κάνεις εκεί ό,τι θες, είτε μάθημα με τον δάσκαλό σου μέσω skype είτε να δουλέψεις κάποιο project ή μπορείς ακόμα και να διδάξεις π.χ. χορό σε συμφοιτητές προς όφελος σου.
Η ζωή είναι γενικά ακριβούτσικη αλλά αν προσέχεις είναι μια χαρά! Mην νομίζετε ότι έχει και καμιά τρομερή διαφορά με το κόστος ζωής στην Αθήνα. Επίσης αν είσαι καλός σε πριμοδοτούν με υποτροφίες και αν χρειαστεί σου βρίσκουν ακόμα και δουλειά στα μέτρα σου. Για ΄μένα φέτος κλείνει ένας κύκλος με το Bachelor και δεν ξέρω σε ποια πόλη θα βρεθώ του χρόνου. Και όπως είπατε, όποιος ασχολείται με την κλασική μουσική και ειδικά με την όπερα, θα περάσει από Σχολές ή σκηνές του εξωτερικού. Ήδη έχω βρεθεί για εκπαίδευση στη Βιέννη, στο Μιλάνο, στο Βερολίνο και έχω γνωρίσει και άλλους νέους που κυνηγάνε το ίδιο όνειρο. Πραγματικά δεν ξέρω τι μου επιφυλάσσει το μέλλον.
Πώς σκοπεύεις να κυνηγήσεις το όνειρο σου;
Με πολύ δουλειά και προσήλωση σ΄ όλα τα επίπεδα! Με την συνεχή καθοδήγηση από τον κο. Καβράκο! Με σωστές επιλογές! Με αρκετή τύχη και με την βοήθεια του Θεού πιστεύω να τα καταφέρω!

Start typing and press Enter to search