Κ. Διβάνη ποια ήταν η αφορμή για να ασκήσετε το επάγγελμα του Αρχιτέκτονα εσωτερικών χώρων;
Σαν παιδί, μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον που το καλλιτεχνικό στοιχείο επικρατούσε, ανεξαρτήτως επαγγέλματος. Η μητέρα μου§ έπαιζε πιάνο και ζωγράφιζε από μικρή ηλικία, ο πατέρας μου έπαιζε κιθάρα και ο παππούς μου όταν έπιανε μολύβι, έκανε θαύματα. Κοντά τους κι εγώ λοιπόν, δέχθηκα όλα αυτά τα ερεθίσματα και από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, βρισκόμουν με ένα μαρκαδόρο στο χέρι. Δεν είναι τυχαίο πως κατά τα σχολικά μου χρόνια, καμβάδες μου έγιναν ήταν τα θρανία που καθόμουν και φυσικά δεχόμουν αμέτρητες παρατηρήσεις για αυτή μου τη συνήθεια. Εν συνεχεία έδωσα πανελλήνιες εξετάσεις και πέρασα στο Τμήμα Ανακαίνισης & Αποκατάστασης Κτιρίων στην Πάτρα. Φοίτησα για 2 μόλις χρόνια, λαμβάνοντας όμως αρκετή εμπειρία στο σχέδιο και έπειτα πήρα την απόφαση να μετακομίσω στη Θεσσαλονίκη, όπου η αγάπη μου για την Αρχιτεκτονική Εσωτερικών χώρων & το Design με οδήγησαν στο να φοιτήσω και να πάρω το πτυχίο μου από το Middlesex University του Λονδίνου, μέσω του ΑΚΤΟ (Επίσημου στρατηγικού συνεργάτη στην Ελλάδα).

Ποια είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν έναν ταλαντούχο επαγγελματία στο χώρο σας;
Όπως και σε όλα τα επαγγέλματα, απαραίτητες προϋποθέσεις για να μπορεί κάποιος να λέγεται επαγγελματίας, είναι η Αγάπη και το Πάθος για τη δουλειά του. Αν πάρουμε ως παράδειγμα μεγάλα ονόματα του επιχειρείν όπως ο Steve Jobs & o Jeff Bezos αλλά και της αρχιτεκτονικής πιο συγκεκριμένα, όπως ο Frank Gehry, η Zaha Hadid και πολλοί ακόμη άλλοι, είχαν ως συνδετικούς κρίκους την Αγάπη και το Πάθος για αυτό που κάνουν. Μέσω αυτών των δύο, γεννώνται ερωτήματα , και μέσα από τα ερωτήματα αναζητούμε τις απαντήσεις προκειμένου να εξελισσόμαστε και να γινόμαστε ολοένα και πιο καλοί σε αυτό που κάνουμε. Όσον αφορά το ταλέντο, σίγουρα φαίνεται πως ο καθένας μας έχει κάποια κλίση, όμως χωρίς σκληρή δουλειά, το ταλέντο μόνο του δεν αρκεί ώστε να αποδώσει καρπούς.

Στα έργα σας υπάρχει έντονο το προσωπικό στοιχείο ή παντρεύετε και την προσωπική άποψη του πελάτη;
Θα έλεγα πως η λέξη ´πελάτης´ δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό μου και πιθανόν παραπέμπει σε άλλες εποχές που έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Στο αντικείμενό μας, όπως θέλω να πιστεύω και σε όλα τα υπόλοιπα, έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους, που έρχονται σε εσένα για να λύσουν ένα πρόβλημα. Καθήκον λοιπόν ενός αρχιτέκτονα/επαγγελματία, είναι να κάνει ακρόαση του ανθρώπου αυτού και μέσω του διαλόγου να ερευνηθούν από κοινού οι ανάγκες που προκύπτουν και χρήζουν επίλυσης και ορθής αντιμετώπισης.
Σαφώς και υπάρχουν στοιχεία που με χαρακτηρίζουν στο σχεδιασμό, όμως η πραγματική πρόκληση είναι να μπορείς να ´παντρέψεις´ διαφορετικά στυλ & τάσεις και να δημιουργήσεις μια αισθητική που θα προσδίδει κάτι πραγματικά μοναδικό.
Ακριβώς όπως είναι και ο κάθε άνθρωπος…Μοναδικός!

Υπάρχει κάποιο έργο που θα το λέγατε αξιομνημόνευτο, που σας έχει εμπνεύσει;
Υπάρχουν Αρχιτέκτονες που θαυμάζω, με ενέπνευσαν και συνεχίζουν ακόμη να με εμπνέουν, πάνω απ´όλα ως άνθρωποι και κατ´επέκταση με τα έργα τους, ως καλλιτέχνες και επιστήμονες. Αρχικά επιτρέψτε μου να αναφερθώ στον άνθρωπο που μαθήτευσα κοντά του και που έδωσε με το προσωπικό του στυλ μια νέα και δυναμική πνοή στην αρχιτεκτονική των Τρικάλων και όχι μόνο. Δε θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Κο. Νίκο Ράντο τoυ Atelier 2R+1. Θα μπορούσα να αναφερθώ σε δεκάδες ίσως ακόμη αρχιτέκτονες του εξωτερικού, όμως θα σταθώ σε δύο αρχιτέκτονες με μεγάλη αγάπη για την Ελλάδα και αυτό που κάνουν. Είναι οι κύριοι Αριστείδης Ντάλας (AD Architects) & Γιώργος Ατσαλάκης (Scape Architecture), αντίστοιχα με τα έργα τους ‘Lap Pool House’ στην Τήνο και ‘Secret Garden House’ στην Πάρο.

Κλείσαμε έναν χρόνο πανδημίας, πως έχει αλλάξει αυτό το επάγγελμα σας, σε μια εποχή που φαινόταν η οικοδομή να ανθίζει και γενικότερα να προχωράνε δουλειές που ήταν για χρόνια στάσιμες;
Ζήσαμε και ζούμε ακόμη μια ιδιαίτερη περίοδο που ανετράπησαν πολλά δεδομένα και δημιουργήθηκαν σοβαρά προβλήματα σε πολλούς τομείς, όπως της εστίασης, του καλλιτεχνικού χώρου και αρκετών ακόμη. Στην Αθήνα όπου και ζω πλέον, τον πρώτο καιρό της πανδημίας, ήταν εμφανής η μείωση στους ρυθμούς της κατασκευής και των ανακαινίσεων. Δεδομένου όμως του ενδιαφέροντος που υπάρχει περισσότερο από ξένους και επενδυτές για την πρωτεύουσα, οι ρυθμοί επανέρχονται με γοργό βηματισμό.

Πως θα χαρακτηρίζατε την εποχή μας σε σχέση με το design;
Ειδικά με τη λήξη της πανδημίας, το Design & η Αρχιτεκτονική, θα είναι ακόμη
πιο άρρηκτα συνδεδεμένα με τις ζωές όλων μας και πιο συγκεκριμένα με την υγεία.
Φαίνεται πως υπάρχει μια ισχυρή σύνδεση μεταξύ των δύο και σαφώς το Design μπορεί να παίξει πρωτεύοντα ρόλο στη διαμόρφωση της ποιότητας της ζωής μας και κατ´επέκταση στην ψυχολογία. Μη ξεχνάμε άλλωστε το θεωρητικό έργο του ‘μεγάλου’ Le Corbusier που εστιάζει στην ψυχική και σωματική υγεία. Προσφάτως διενεργήθηκε και ο διαγωνισμός Pandemic Architecture, με πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις και χρήσεις του design στην εποχή της πανδημίας. Μένει μόνο να τα δούμε και σε πράξη.

Interior Architecture, η αρχιτεκτονική είναι τέχνη με συγκεκριμένους όρους;
H Aρχιτεκτονική, όπως και η Αρχιτεκτονική Εσωτερικών χώρων σαφώς και έχει κανόνες
που καλό είναι να τηρούνται. Ένας από τους πατέρες των κανόνων αυτών είναι ο Ernst Neufert και το βιβλίο του με τον τίτλο Όικοδομική & Aρχιτεκτονική Σύνθεση. Σκοπός του ήταν η έκφραση του πνεύματος της τυποποίησης με στόχο τον καθημερινό άνθρωπο και όχι μια εξιδανίκευση αυτού. Υπάρχουν κανόνες και σταθερές προκειμένου μια μελέτη να έχει υπόσταση και οπωσδήποτε να μπορεί να αποδώσει λειτουργικά στην καθημερινότητα. Σίγουρα η έμπνευση δεν έχει φραγμούς, όμως για να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε κάτι πραγματικά καινοτόμο, πρέπει να έχουμε γερές βάσεις των κανόνων και των σταθερών αυτών.

Σας ταιριάζει ρυμοτομικά η Αθήνα, τι θα αλλάζατε με το μάτι του Αρχιτέκτονα;
Η μεγάλη ευκαιρία για την Αθήνα χάθηκε παλαιότερα, το 1834 όπου ο Σταμάτης Κλεάνθης και Eduard Schaubert, ήρθαν προκειμένου να τοπογραφήσουν την πόλη και να συντάξουν τον αρχαιολογικό χάρτη. Το σχέδιό τους προέβλεπε οδούς μεγάλου πλάτους, κήπους, πλατείες, καθώς και χώρους για τα δημόσια κτίρια. Δυστυχώς και για αρκετούς λόγους, το σχέδιο αυτό δεν εφαρμόστηκε ποτέ και τα αποτελέσματα τα βιώνουμε μέχρι σήμερα…
Η Αθήνα σώζεται κάπως ως πρωτεύουσα από το υπέροχο φως της, το οποίο όμως δεν είναι αρκετό για να κρύψει τα υπεράριθμα ψεγάδια της. Αν μη τι άλλο και ανεξαρτήτως κυβερνώντος κόμματος, θα ήταν σκόπιμο να εξετάζαμε την περίπτωση ενός ´Lifting´ του κέντρου της Αθήνας, αν θέλουμε να θυμίζει κάπως ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Αυτό περιλαμβάνει μεταξύ άλλων, συντήρηση προσόψεων κτιρίων ειδικά στις κεντρικές αρτηρίες, κατεδάφιση των ακατάλληλων πλέον κτιρίων με δημιουργία πρασίνου στο χώρο αυτών και οπωσδήποτε αναβάθμιση του κεντρικού Σιδηροδρομικού σταθμού που μοιάζει παρατημένος. Ειδικά αν λάβουμε υπόψιν πως στις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, οι σταθμοί μοιάζουν με εκείνους των αεροδρομίων και έχουν φυσικά και πάρα πολλές χρήσεις.

Σας φέρνω για λίγο στα πάτρια εδάφη, και θα ήθελα τη γνώμη σας για την δομή της πόλης πως βλέπετε σήμερα τα Τρίκαλα;
Τα Τρίκαλα είχαν και έχουν πάντα την πιο ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου! Ανέκαθεν θεωρούσα πως ο κόσμος των Τρικάλων ήταν αρκετά μπροστά σε σχέση με άλλες πόλεις της επαρχίας και αυτό διότι η πόλη μας ήταν γενέτειρα σπουδαίων προσωπικοτήτων του καλλιτεχνικού τομέα, που προφανώς και έχουν αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα τους. Τα Τρίκαλα είναι από τις πιο όμορφα δομημένες πόλεις της Ελλάδας και από τις λίγες που έχει γίνει μελέτη και εφαρμογή πεζόδρομων και ποδηλατοδρόμων προκειμένου να διευκολυνθούν οι πολίτες. Φυσικά τα τελευταία χρόνια τα Τρίκαλα βιώνουν μια ανοδική πορεία και σε αυτό έχει συμβάλλει ο νυν δήμαρχος Κος. Δημήτρης Παπαστεργίου και η ομάδα του. Σίγουρα φαίνεται πως τα έργα τα οποία γίνονται συμβάλλουν θετικά στο επίπεδο διαβίωσης των πολιτών και σε συνδυασμό με την τεχνολογική ανάπτυξη της πόλης αλλά και θεματικών event όπως ο Μύλος των Ξωτικών, τα Τρίκαλα αποκτούν ταυτότητα και τείνουν να γίνουν ένα μεγάλο Brand Name σε επίπεδα εξωτερικού, όσον αφορά τους ταξιδιωτικούς προορισμούς.

Tέλος, θα ήθελα να μας παρουσιάσετε τον προσωπικό σας χώρο ποια στοιχεία θεωρείτε σημαντικά {αγαπάτε} και θα θέλατε να υπάρχουν στο χώρο σας;
Ο χώρος στον οποίο εργάζομαι χαρακτηρίζεται καταρχάς από τάξη. Αντίθετα με πολλούς καλλιτέχνες, αντλώ την έμπνευσή μου μέσω αυτής, καθώς πιστεύω πως όταν έχεις το περιβάλλον σου σε μια σειρά, έχεις και τις σκέψεις σου (και αντίστροφα).
Σημαντικό ρόλο παίζει η μεγάλη επιφάνεια του επίπλου του γραφείου μου, όπου μπορώ με άνεση να κινηθώ ανάμεσα σε υπολογιστή και ανοιχτά σχέδια. Δε θα μπορούσα να παραλείψω φυσικά το σετ ηχείων που έχω στήσει, προκειμένου να έχω μουσική καθ´όλη τη διάρκεια της εργασίας μου στο χώρο. Η μουσική αποτελεί για εμένα μια από τις μεγαλύτερες πηγές έμπνευσης!

Contact information:
Email: divanisdevelopment@gmail.com
Web: www.stefanosdivanis.com