Βασιλένα Μιτσιάδη
Η πρώην αντιδήμαρχος Τεχνικών έργων, η δραστήρια μηχανικός Βασιλένα Μητσιάδη ολοκλήρωσε τη 2ετή θητεία της σε μια άκρως νευραλγική θέση στο Δήμο Τρικκαίων. Είναι χαρά να κουβεντιάζεις μαζί της, γιατί η αεικίνητη Βασιλένα είναι επικοινωνιακή και ευθύς στις συναναστροφές της μεταδίδοντας συναισθήματα χαράς, αισιοδοξίας και σε κάνει να νιώθεις να θέλεις να ζήσεις τη ζωή μέχρι την τελευταία ρανίδα της, όπως και εκείνη!
Η Βασιλένα Μητσιάδη, που μοιάζει σαν ένα κορίτσι Γυμνασίου, ανεξάρτητη με όνειρα, τρυφεράδα και ρομαντισμό, σαν καλλιτεχνική φύση που είναι, από το Α ως το Ω!
Αντιξοότητες: Η δυσκολία είναι μέχρι να καταλάβουμε την ευκολία. Η πανδημία ίσως να ήταν το πιο δυστοπικό σκηνικό μέχρι τώρα, γιατί εξίσου δυστοπικές είναι και οι συνέπειες.
Βλέμμα: Όσο δε φοράω γυαλιά, μάλλον αστείο, προσπαθώντας να δω καλύτερα. Ωστόσο, θα έλεγα βλέμμα 360ο κοιτάζοντας προς όλες τις κατευθύνσεις, στοχεύοντας μπροστά.
Γυναικοκτονία: ΜΙΛΗΣΤΕ! Όταν νιώσεις το φόβο πρώτη φορά, τι περιμένεις; “Before they bite, they bark. Before they hit you, they hit near you.” Θεωρώ σημαντικό το διάλογο, αλλά όταν αυτός λείπει ή γίνεται με δυσκολία, τότε καλό είναι να επισκεφτούμε κάποιον ειδικό. Και οι δύο! Το κέντρο Συμβουλευτικής Υποστήριξης Γυναικών θυμάτων βίας του Δήμου μας είναι εκεί και καλό είναι να το επισκεφτούν πριν γίνουν… θύματα.
Δύναμη: Μέχρι το 2014 θα μπορούσα να μιλήσω κυρίως για τη σωματική. Στην πορεία ανακάλυψα τι σημαίνει να γίνεσαι μέρα με τη μέρα πιο δυνατός, όταν πρέπει ν΄ αντιμετωπίσεις μια ποικιλία καθημερινών εμποδίων αλλά και τον εαυτό σου τον ίδιο.
Έργα: Έχουν γίνει σημαντικά έργα έως τώρα, από μικρά καθημερινά αλλά απαραίτητα για την πόλη μας, έως μεγάλα σ΄ όλους τους τομείς, παιδεία, πολιτισμό, κοινωνικές δομές, αθλητισμό, κ.α. Δεν ξέρω αν θα είχε νόημα να τ΄ απαριθμήσω, γιατί θεωρώ πολύ πιο σημαντικό να εστιάσω στη σημαντική δουλειά για την προετοιμασία των μελετών που θα αλλάξουν την εικόνα των Τρικάλων. Είμαστε έτοιμοι! Στην έναρξη του 2022, αρχίζουν και όλα τα έργα και η πόλη μας θα γίνει ένα τεράστιο εργοτάξιο, γι’ αυτό και ζητάω την υπομονή σας την οποία οφείλω να έχω και εγώ ως δημότης.
Είμαστε έτοιμοι! Στην έναρξη του 2022, αρχίζουν και όλα τα έργα και η πόλη μας θα γίνει ένα τεράστιο εργοτάξιο, γι’ αυτό και ζητάω την υπομονή σας την οποία οφείλω να έχω και εγώ ως δημότης.
Ζωή: Λαχτάρα!!! Κάθε λεπτό, κάθε στιγμή, κάθε ταξίδι, κάθε γνωριμία, κάθε μυρωδιά, κάθε γεύση… ΟΛΑ είναι ζωή. Μάθετε να τη ζείτε γιατί… δεν είναι και τεράστια!
Ήθος: Δε γνωρίζω ποιος μπορεί να θέσει τα σωστά όρια για το ήθος, τι είναι ηθικό και τι όχι. Εγώ πάντως ακολουθώ και τους δικούς μου κανόνες. Ισορροπία. Ακούς, περιμένεις τη σωστή στιγμή να μιλήσεις, σκέφτεσαι πριν μιλήσεις, δεν προσβάλλεις και φυσικά, δεν ανέχεσαι την προσβολή.
Θέατρο: Το μικρόβιο μπήκε στα φοιτητικά μου χρόνια, ωστόσο το πρώτο μου μάθημα το έκανα στα 30! Ένας όμορφος, υπέροχος, διασκεδαστικός κόσμος βρίσκεται εκεί κρυμμένος. Μέσα από το θέατρο γνώρισα φανταστικούς ανθρώπους (όχι της φαντασίας μου… χεχε), αλλά γνώρισα και εμένα. Κάθε ρόλος είναι μια νέα δοκιμασία.
Ιατρικό εμβόλιο κορονοϊού: Μιλώντας ως άνθρωπος που νόσησε πριν ξεκινήσει ο εμβολιασμός και μετά τις δυο δόσεις ως Moderna γυναίκα, απλά ανυπομονώ για την τρίτη δόση γιατί αγαπώ τη ζωή. Αν και ως άνθρωπος δε δέχομαι να μου επιβάλλουν κάτι, το εμβόλιο δεν το είδα ως ΕΠΙΒΟΛΗ αλλά ως ΕΠΙΛΟΓΗ. Επέλεξα να ζω και να ζω ελεύθερα. Γιατί όχι όλοι;
Καριέρα: Ανήκω στη γενιά που ενώ γεμίζει έναν τοίχο με τα πτυχία (εμένα κάπου σ΄ ένα συρτάρι πρέπει να είναι χωμένα) το εργασιακό αντικείμενο θα αλλάξει από 5 έως 10 φορές. Το θέμα είναι να εξελίσσεσαι κάθε φορά. Μόνο που κάθε σκαλί, σημαίνει ευθύνη και σημαίνει λιγότερο χρόνο. Μέχρι στιγμής, μου δίνω χρόνο όταν νιώθω ότι χρειάζεται και νομίζω ότι κερδίζω ως άνθρωπος περισσότερα γιατί στο τέλος… οι στιγμές σου μένουν.
Ανήκω στη γενιά που ενώ γεμίζει έναν τοίχο με τα πτυχία (εμένα κάπου σ΄ ένα συρτάρι πρέπει να είναι χωμένα) το εργασιακό αντικείμενο θα αλλάξει από 5 έως 10 φορές.
Λάμψη: Την έβλεπα με τη γιαγιά μου ☺. Υπάρχουν άνθρωποι που πασχίζουν για λίγη λάμψη και άλλοι που δε χρειάζεται να κάνουν πολλά γι’ αυτό. Λατρεύω αυτούς τους ανθρώπους με τη φυσική λάμψη στα μάτια και τα λαμπερά χαμόγελα.
Μetoo: Οι πράξεις έχουν συνέπειες, ειδικά όταν οι πράξεις επηρεάζουν άμεσα τις ζωές των άλλων. Λίγο πολύ, αν ξεσκονίσουμε τη μνήμη μας, όλο και κάτι θα έχει συμβεί στη ζωή μας που μας έκανε να νιώσουμε άβολα αλλά δεν του δώσαμε σημασία. Δεν πρέπει να επιτρέπουμε άκομψα πειράγματα και σχόλια χειριστικά, πόσο μάλιστα πράξεις ανάρμοστες. Μπράβο για το θάρρος τόσων ανθρώπων που μίλησαν και έδειξαν το σωστό τρόπο αντιμετώπισης.
Νίκη: Εξαρτάται ποιον/ποιους έχεις απέναντι. Κάθε αναμέτρηση σε κάνει καλύτερο γιατί αναγκάζεσαι να αποκτήσεις περισσότερες δεξιότητες για να αντιμετωπίσεις τον αντίπαλο. Το θέμα είναι να νικάς και να ξεπερνάς κάθε φορά τον εαυτό σου.
Ξενοφοβία: Δεν υπάρχει αυτή η λέξη για ΄μένα. Μου αρέσει να γνωρίζω άλλους πολιτισμούς, κουλτούρες, ανθρώπους. Μου αρέσει γενικά το διαφορετικό. Δεν είμαι άτομο φοβικό γενικότερα και προσπαθώ να κυριεύω το φόβο μου όταν αρχίζω να τον αισθάνομαι. Θέλω να γυρίσω όλον τον κόσμο γιατί θέλω να γνωρίσω όλον τον κόσμο. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν προσέχω (και άλλα τόσα εμβόλια να κάνω).
Οικογένεια: Μπορεί να ακούγεται περίεργο, αλλά δεν ονειρεύτηκα ποτέ γάμο και να μεγαλώνω παιδιά. Φαίνεται περίεργο, αλλά νομίζω πως ακόμη μεγαλώνω το παιδί που κρύβεται μέσα μου. Μου αρέσει να είμαι ανεξάρτητη, όσο και αν είναι εγωιστικό αυτό. Θέλω να έχω χρόνο για ΄μένα και ν΄ ακολουθώ τον αυθορμητισμό μου, χωρίς να σκέφτομαι τι υπάρχει πίσω στο σπίτι. Μου αρέσει να μοιράζομαι όμως τις στιγμές μου, τα ταξίδια μου, τις εμπειρίες μου, αλλά κυρίως μου αρέσει να μοιράζω αγάπη χωρίς να τη σκορπάω. Δε λέω όχι στη συμβίωση, αρκεί να υπάρχει ελευθερία και επικοινωνία. Και αυτό το λέω τώρα, γιατί μικρότερη σκεφτόμουν διαφορετικά και από τα λάθη έμαθα.
Μπορεί να ακούγεται περίεργο, αλλά δεν ονειρεύτηκα ποτέ γάμο και να μεγαλώνω παιδιά. Φαίνεται περίεργο, αλλά νομίζω πως ακόμη μεγαλώνω το παιδί που κρύβεται μέσα μου.
Παιδιά: (…συνέχεια της προηγούμενης ερώτησης). Όσο για παιδί… όταν και αν είναι να μπει στο σπίτι μου, ας μπει και από την πόρτα.
Ρυθμός ζωής: Γρήγορος και δυνατός σαν Αφρικάνικος χορός (να κάτι που δεν έκανα στον τόπο του… χμμμ). Και όταν λέω γρήγορος, δε σημαίνει όχι απολαυστικός. Απλά να ζεις όσα πιο πολλά μπορείς μέσα σε μια μέρα. Κυρίως να ζεις την κάθε στιγμή
Συμβίωση: Διάβασε πάλι το Ο και τις Οικογενειακές Ιστορίες.
Τρίκαλα: Είναι το νησί μου και ας μη βρέχεται από θάλασσα. Τ΄ αγαπώ όπως αγαπώ την αμμουδιά το καλοκαίρι, τα μονοπάτια το φθινόπωρο, την άγρια θάλασσα το χειμώνα και τα ταξίδια την άνοιξη. Ό,τι λειτουργικό έχω δει σ΄ άλλους τόπους, προσπαθώ να το μεταφέρω πρώτα ως πληροφορία και μετά να το κάνουμε μαζί πράξη εδώ. Και όταν λέω μαζί, εννοώ ότι όλοι μας ν΄ αναγνωρίσουμε την ανάγκη του και να το αγκαλιάσουμε. Τα Τρίκαλα δε θα ήταν όμορφα αν δεν τα αγαπούσαμε όλοι. Μπορούμε και περισσότερο βέβαια… αρκεί να το προσπαθούμε καθημερινά, αλλάζοντας λιιιιιγο τις κακές μας συνήθειες και δείχνοντας στη νέα γενιά ότι αξίζει να προσπαθεί για το καλύτερο.
Τρίκαλα: Είναι το νησί μου και ας μη βρέχεται από θάλασσα. Τ΄ αγαπώ όπως αγαπώ την αμμουδιά το καλοκαίρι, τα μονοπάτια το φθινόπωρο, την άγρια θάλασσα το χειμώνα και τα ταξίδια την άνοιξη.
Υπέρβαση: Εξέλιξη θα έλεγα. Αν δεν υπερβείς τα όρια σου, τους στόχους σου, ακόμη και τα όνειρα σου (υψηλός και άπιαστος στόχος, αλλά ποτέ δεν ξέρεις), τότε δύσκολα πας one step further… όπως λεν και στο χωριό μου. Κοινώς, μη φοβάσαι τα εμπόδια που σου εμφανίζονται, αλλά πάτα πάνω τους και ανέβα.
Φωτογραφία: Η καλύτερη παρέα όταν είσαι μόνος. Ξεκίνησε κάπως αυτή η σχέση, μια εποχή με κινητά χωρίς κάμερα και ψάχνοντας ν΄ αγοράσεις φιλμ για το ταξίδι που θα πήγαινες. Μαγεία! Το μόνο που μου λείπει πια, είναι οι εκτυπωμένες φωτογραφίες (άρχισα ήδη να ετοιμάζω υλικό για εκτύπωση). Πάντως, οφείλω να ομολογήσω, πως μέσα από την οπτική ενός ορθογωνίου, αρχίζει και αλλάζει ο τρόπος που κοιτάζεις τον κόσμο και χωρίς κάμερα. Τα τελευταία χρόνια, ξεκίνησα να συμμετέχω και σε συλλογικές εκθέσεις κάτι το οποίο σε βάζει σε μια διαδικασία αναζήτησης και μελέτης. Όσο ζούμε μαθαίνουμε λοιπόν και η φωτογραφία, όπως και γενικότερα οι τέχνες, είναι ένας όμορφος τρόπος προσωπικής αναζήτησης και εμβάθυνσης στη γνώση.
Χαρά: Αυτό που ζητάς στο κλείσιμο της ημέρας. Να είσαι ένας άνθρωπος χαρούμενος. Και πως το καταφέρνεις; Σκέψου τι ή ποιος σ΄ έκανε μέσα στη μέρα να χαμογελάσεις. Κρατάω αυτούς τους θετικούς ανθρώπους, τους ανθρώπους με δημιουργική «τρέλα», τους μη τοξικούς εν πάσει περιπτώσει δίπλα μου, γιατί κάθε δευτερόλεπτο γέλιου μαζί τους είναι για ΄μένα ενέργεια, έμπνευση και… χρόνια ζωής.
Κρατάω αυτούς τους θετικούς ανθρώπους, τους ανθρώπους με δημιουργική «τρέλα», τους μη τοξικούς εν πάσει περιπτώσει δίπλα μου, γιατί κάθε δευτερόλεπτο γέλιου μαζί τους είναι για ΄μένα ενέργεια, έμπνευση και… χρόνια ζωής.
Ψέμα: Μπορώ να γίνω άλλος άνθρωπος και να τρομάξω κόσμο. Δοκιμάστε με όταν δεν τρώνε τα παιδιά σας το φαΐ τους… Απλά πείτε μου ψέματα (και δεν εννοώ Πρωταπριλιάτικα). Δεν απαιτώ να ξέρω τα πάντα, αλλά αν είναι να μου μιλήσουν, προτιμώ την αλήθεια και ας είναι σκληρή, αλλά όχι ψέματα. Καλύτερα… μη μου πείτε κάτι τότε και είμαστε αγαπημένοι.
Ωραίες συνεργασίες: φτάσαμε κιόλας στο Ωμέγα! Ακούγεται κλισέ, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Κάθε ομάδα, γίνεται κάπως η οικογένεια σου, γιατί αφιερώνεις χρόνο και μεγάλο κομμάτι του εαυτού σου, πρώτα για να «νιώσεις» την ομάδα και έπειτα για να δώσεις στην ομάδα. Ομάδα στο θέατρο, ομάδα στο χορό, ομάδα στη φωτογραφία, ομάδα στην αυτοδιοίκηση. Παντού μια ομάδα, γιατί μόνη θα προχωρούσα, αλλά μαζί τους πήγα πιο μακριά.